We zijn over de helft. Of alles nu makkelijker wordt? Nopes. Waar ik een week geleden nog dacht dat alles makkelijker ging, is elke workout de voorbije drie dagen een ware strijd. Het idee dat ik straks weer een half uur HIIT moet doen, zorgt bijna dat ik spontaan begin te huilen. Bijna hé!
Dagelijks dertig minuten sporten is te veel. Soms wil je eens een dag geen half uur workout inplannen. Soms wil je eens een dag gewoon voor de tv in de zetel liggen met een zak chips. Want die zak chips, die wordt niet geopend nu. Want je gaat toch geen chips eten als je net gesport hebt? Frietjes als avondeten? Dat zit er ook niet in. Ik ben sowieso al geen frieteter. Maar de gedachte "ah, na een goeie workout ga ik eens naar 't frituur" is nog nooit in mij opgekomen. Die twee dingen gaan gewoon niet hand in hand. Je kan niet én sporten én vettig eten. Ik kan dat toch niet.
Momenteel kijk ik het meeste uit naar gewoon enkele dagen niet sporten, zodra deze challenge gedaan is. Erna wil ik wel vaker sporten dan ervoor, maar dan zo af en toe een 14-days challenge. Veertien dagen aan één stuk sporten lukt wel. 30 dagen is gewoon te veel van het goeie.
Of ik ga opgeven? Nee hoor! Ik ben al over de helft. En het is mijn februari-challenge. Bij een challenge moet je soms aan opgeven denken, om erna er weer voor 200% tegenaan te gaan. Dus ja, ik klaag nu, maar binnen anderhalf uur begin ik vol goede moed aan dag 17 van de 30 days fitness challenge! Nog 14 workouts te gaan. Yes, I can!
Tot snel!
x R.
Reacties
Een reactie posten