Doorgaan naar hoofdcontent

30 days fitness challenge - day 10

Everything hurts and I'm dying. Na het voltooien van één derde van de 30 days fitness challenge, kan ik mij niet meer herinneren wanneer ik het laatst geen spierpijn had. Terwijl mijn buikspieren en benen nog verkrampen van de pilates twee dagen geleden, was het vandaat weer een super HIIT-sessie, waar er tien minuten op de benen, tien minuten op de buikspieren en tien minuten op beide gefocust werd. Of ik al een sixpack heb? Die krijg je toch op tien dagen hé? Of niet? 

Ik moet wel zeggen dat er vooruitgang is. Sommige oefeningen die ik in het begin niet kon volhouden, gaan nu al met een (ingebeeld) gemak. En ookal is het starten aan de workout nog altijd pure horror, toch voel ik mij achteraf één of andere gym goddess. Nog even en ik begin random quotes rond te gooien zoals "my body is a temple". 

Op de weegschaal zie ik nog totaal geen verschil. Het tegenovergestelde eigenlijk: weer een halve kilo bij. Maar spieren wegen meer dan vet zeker? En ja, die sixpack! Dat zijn veel spieren hé, dus LOGISCH. If only... Maar ik voel mij wel beter van de dagelijkse workouts. Ik ben zelfs spontaan een verre wandeling in de sneeuw gaan maken gisteren, want 30 minuten resistance training op een zondag leek mij toch wat weinig. Volgende keer doe ik die wandeling wel pas ná de training. Ik voelde mijn benen al niet meer toen ik aan de workout moest beginnen. 

Tien dagen lang 30 minuten sporten. Dat wil zeggen dat ik de voorbije tien dagen al vijf uur gesport heb. Ik denk dat ik in 2020 in totaal vijf uur gesport heb! En ik kan deze challenge aan iedereen aanraden. Ik ga niet beweren dat het makkelijk is, maar momenteel is het het wel nog altijd waard! Go for it! 


Tot snel! 

x R. 



Reacties

Populaire posts van deze blog

Time to interrupt the FOMO

 "2020 wordt mijn jaar". Dat is toch wat ik en mijn vriendin Alicia als levensmotto hadden sinds 2012. Konden we het nog meer mis hebben? Pandemie, lockdown, social distancing en telewerken. Dit moest het jaar worden waar alles op zijn pootjes ging belanden ik mijn beste zelf ging zijn. Het werd echter het jaar waarin ik geconfronteerd werd met mezelf en al mijn levensbeslissingen in vraag begon te stellen. Ineens verliep mijn volledige sociaal leven via messenger, instagram, I mean: ik ging zelfs op TikTok. Nuja, de halve wereld ging op TikTok, dus NO SHAME. Maar je snapt wel wat ik bedoel. Het echte contact viel weg. Het enige dat ik had om elke dag naar te kijken waren mijn twee katten, en hoe schattig die ook zijn, het zijn niet direct de beste gesprekspartners. Voor het eerst in mijn leven voelde ik mij eenzaam. Voor het eerst in mijn leven begon ik mij af te vragen wat ik in godsnaam met mijn leven aan moest.  Al snel begon ik met de eerste grote verandering: ik ging op...