Doorgaan naar hoofdcontent

The power of accessibility

Heb ik de kracht van toegankelijkheid even onderschat zeg. Toen ik al mijn apps verwijderde had ik niet verwacht dat mijn aantal contacten met mensen zo ging verminderen. "Iedereen maakt de stap wel van Messenger/Insta DM naar sms", dacht ik. Mis gedacht! Heel mis gedacht zelfs. 

Willen de mensen waar ik anders constant mee in contact stond mij nu niet meer horen? Ben ik niet meer "cool" nu ik niet meer meekan met elke nieuwe trend op TikTok? Ben ik zo snel vergeten? Natuurlijk niet. Ik ben gewoon minder zichtbaar. 

Het merendeel van mijn online contacten verliep tot begin deze week via Messenger. De stap naar sms mag dan misschien niet heel groot zijn, toch lijkt deze te groot om te nemen voor sommige mensen. Waarom? Simpel: op apps zoals Instagram en Messenger zie je wanneer iemand online is. Gewoon door dat groen bolletje te zien staan, wordt iemand al veel toegankelijker om aan te spreken. Je bent namelijk zeker dan dat je vrijwel onmiddellijk reactie zal krijgen en je bericht niet stoort. Die persoon is namelijk online. Maar vrienden en vriendinnetjes, jullie mogen mij echt altijd sms'en hoor! 

Toch moet ik ook bekennen dat ik geniet van de mentale rust die ik ervaar door dit experiment. Minder sociale prikkels, minder lopende gesprekken en minder scrollen door wat iemand anders aan het doen is. Deze zaken zorgen ervoor dat ik mij ook meer kan focussen op wat er zich voor mij afspeelt. Ik heb effectief aandacht nu voor mijn gesprekspartners, aangezien ik niet constant mijn gsm moet checken om te kijken of Lise al dan niet De Slimste Mens tegen mij wil spelen. Ik kan ook sneller eten klaarmaken en desserts bakken, want ik hoef hier geen foto's meer van te posten op mijn insta-story! Stel je voor zeg. 

De eerste 48 uur van mijn sociale detox valt het gevoel van FOMO dus wel goed mee! Hopelijk blijft het zo. Iemand zei vandaag dat hij denkt dat het mogelijk nu nog een "placebo"-gevoel is. I'll prove you wrong, Mr B! 

Tot snel!

x R.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Time to interrupt the FOMO

 "2020 wordt mijn jaar". Dat is toch wat ik en mijn vriendin Alicia als levensmotto hadden sinds 2012. Konden we het nog meer mis hebben? Pandemie, lockdown, social distancing en telewerken. Dit moest het jaar worden waar alles op zijn pootjes ging belanden ik mijn beste zelf ging zijn. Het werd echter het jaar waarin ik geconfronteerd werd met mezelf en al mijn levensbeslissingen in vraag begon te stellen. Ineens verliep mijn volledige sociaal leven via messenger, instagram, I mean: ik ging zelfs op TikTok. Nuja, de halve wereld ging op TikTok, dus NO SHAME. Maar je snapt wel wat ik bedoel. Het echte contact viel weg. Het enige dat ik had om elke dag naar te kijken waren mijn twee katten, en hoe schattig die ook zijn, het zijn niet direct de beste gesprekspartners. Voor het eerst in mijn leven voelde ik mij eenzaam. Voor het eerst in mijn leven begon ik mij af te vragen wat ik in godsnaam met mijn leven aan moest.  Al snel begon ik met de eerste grote verandering: ik ging op...